اولویتبندی راهبردهای توسعه گردشگری روستایی از منظر آمایش سرزمین، مطالعه موردی: روستای گایکان (شهرستان الیگودرز)

ارتقاء گردشگری روستایی برمبنای توسعه گردشگری پایدار و تبدیل توریسم به موتور محرکه اقتصادی منطقه برای بهبود کیفیت زندگی جامعه از مهم ترین مواردی است که نیازمند به اتخاذ راهبردهای مناسب و منطقی متناسب با قابلیت های منطقه ای و محلی و با جهت گیری هایی آمایش سرزمین است. این تحقیق با هدف تبیین و تحلیل راهبردهای توسعه گردشگری روستایی در روستای گایکان که از روستاهای هدف گردشگری در شهرستان الیگودرز بوده، تدوین شده است. روش انجام این تحقیق، توصیفی- تحلیلی است که با استفاده از ابزار پرسش نامه برای جمع آوری اطلاعات به کار رفته است و تعداد نمونه های بررسی شده در محدوده جغرافیایی شامل 184 نفر می شود. برای تعیین حجم نمونه، از فرمول کوکران استفاده شده  و برای تجزیه وتحلیل اطلاعات و اولویت بندی راهبردهای توسعه گردشگری از مدل سوات (swot) استفاده شده است. نتایج بررسی ها نشان می دهد که با توجه به ارزیابی عوامل داخلی و عوامل خارجی، استراتژی تهاجمی (حداکثر- حداکثر) به عنوان استراتژی مطلوب برای نیل و دستیابی به توسعه گردشگری روستای گایکان است.